Psycholog – informacje dla uczniów.

„Nawet najdalsza podróż zaczyna się od pierwszego kroku” -Lao-tzu

Do psychologa szkolnego można zwracać się z bardzo różnymi sprawami – związanymi ze szkołą, ale również z rówieśnikami, czy z problemami domowymi.

Drogi Uczniu!
Jeśli:
  • masz jakiś problem i nie wiesz z kim o tym porozmawiać,
  • czujesz się samotny,
  • masz jakiś sekret/ tajemnicę i chcesz się z tym kimś podzielić,
  • boisz się chodzić do szkoły,
  • źle czujesz się w swojej klasie,
  • czujesz się odizolowany od rówieśników albo wpadłaś/ wpadłeś w towarzystwo, które robi rzeczy, które Ci się nie podobają (uważasz, że są złe),
  • ktoś Ci dokucza, wyzywa, wyśmiewa, grozi, wymusza od Ciebie pieniądze itp.,
  • masz inne problemy w relacjach z rówieśnikami lub osobami dorosłymi (rodzicami, nauczycielami),
  • masz trudności w nauce,
  • martwisz się sytuacją w domu rodzinnym,
  • często boli cię głowa albo brzuch chociaż jesteś zdrowy,
  • masz problem z kontrolowaniem agresji,
  • często „wybuchasz” i tracisz równowagę,
  • zrobiłeś cos, czego bardzo żałujesz,
  • jesteś nieśmiała/ ły i bardzo chcesz to zmienić,
  • po prostu chcesz o coś spytać,

Przyjdź – razem spróbujemy sobie z tym poradzić.
Rozmowa może sprawić, że znajdziesz sposoby rozwiązania nurtujących Cię problemów. Twoje problemy nie świadczą o tym, że jesteś inna/y, gorsza/y. Inni też mają problemy. Wszyscy ludzie je mają. Jesteś odważna/y, bo umiesz przyznać się samemu przed sobą, że nie potrafisz sobie z czymś poradzić. Rozmowa to dojrzała i właściwa decyzja.

Tajemnica zawodowa

Idąc do psychologa możesz zastanawiać się czy to o czym będziecie rozmawiać zostanie między Wami.
Psychologa obowiązuje tak zwana tajemnica zawodowa, oznacza to, że psycholog nie może opowiadać innym o tym czego dowiaduje się od Ciebie. Jednak, jeśli psycholog spotyka się z osobą niepełnoletnią to o pewnych sprawach musi rozmawiać z jej rodzicami lub opiekunami. Psycholog musi poinformować rodziców jeśli dziecku grozi jakieś niebezpieczeństwo. Z reguły powinien też informować rodziców o ogólnym przebiegu spotkań, na przykład o samopoczuciu dziecka, jednak nie musi dzielić się z nimi szczegółami dotyczącymi tych spotkań.
Na spotkaniu możesz zapytać psychologa o to, co zostanie między wami, a o czym musi informować rodziców.